کتاب دیرینه شناسی دانش

میشل فوکو، فیلسوف، تاریخدان و متفکر قرن بیستم از جمله چهره‌هایی است که در ایران مورد استقبال قرار گرفته است. شاید بخشی از این استقبال مدیون دو سفر وی به ایران و یاداشت‌هایی است که در این زمینه نوشته است. این کتاب توسط نیکو سرخوش و افشین جهاندیده به فارسی روان ترجمه شده است.

"دیرینه‌شناسی دانش به جست‌وجوی هیچ آغازی ترغیب نمی‌کند؛ دیرینه‌شناسی تحلیل را به هیچ حفاری یا عمق‌یابی زمین‌شناختی پیوند نمی‌زند. دیرینه‌شناسی در درون‌مایه‌ی عمومی توصیفی دلالت دارد که امر پیشاپیش گفته‌ شده را در سطح وجودش مطالعه می‌کند: در سطح کارکرد گزاره‌ای که در آن اعمال می‌شود، در سطح شکل‌گیری گفتمانی که این امر پیشاپیش گفته‌ شده به آن تعلق دارد، در سطح سیستم عمومی بایگانی که این امر پیشاپیش گفته‌ شده با آن مرتبط است. دیرینه‌شناسی گفتمان‌ها را کردارهایی خاص در عنصر بایگانی توصیف می‌کند."