کتاب درازکش در ساعت خواب

چشم‌هایم را می‌بندم. صدای رجب پور می‌آید: «اینا کی ان استاد؟ چی کارهایم امشب؟»

صدایی که شبیه صدای همان بچه ریقوی کلاس آدم‌خوارهاست می‌گوید: «سلام آقا، من... کیفه رو...» دوست دارم چشم‌باز کنم ببینم هنوز همه‌چیز مثل هفت سال پیش است. هنوز من به‌طرف خانه ندویده‌ام و هنوز کتایون مولایی را ندیده‌ام. یا چشم‌باز کنم ببینم همه‌چیز مثل دیروز است. هنوز عکسشان را ندیده‌ام و دارم با کتایون خیلی معمولی زندگی می‌کنم.

زندگی معمولی، رابطه معمولی، حرفه‌ای معمولی... و من برچسبی این‌همه معمولی، خوشحالم.

متن فوق قسمتی از کتاب درازکش در ساعت خواب است. این کتاب توسط زهرا شاهی تالیف و در انتشارات هیلا به چاپ رسیده است.