کتاب ننگ بشری

«ننگ بشری» شاهکار فیلیپ راث (-۱۹۳۳) از مهم‌ترین نویسندگان تاریخ ادبیات آمریکا و برنده جایزه پن/فالکنر ۲۰۰۱ ، جایزه دبلیو اچ اسمیت، جایزه نیویورک تایمز، جایزه من بوکر ۲۰۱۱ است. «ننگ بشری» رمان فوق‌العاده زیبایی است که سال ۲۰۰۳ فیلمی سینمایی‌ نیز بر اساس آن ساخته شد. این کتاب در واقع نقد تلخی از نژادپرستی عمیق جامعه آمریکاست. فیلیپ راث نیز همیشه با این رمان‌های تلخش معروف است. او سال‌ها کاندیدای نوبل ادبیات است و همیشه جزو سه نفر اول این جایزه مطرح می شود. در یکی از نشریات امریکایی نیز این رمان بهترین رمان دهه نخست قرن بیستم شناخته شده است. رمان مملو از خرده‌روایت‌های متنوعی از این زند‌گی‌ست که در پس‌زمینه‌اش می‌توان جنگِ ویتنام، ترورهای سیاسی، ظهورِ هیپیسم، شکوفایی اقتصادی و آشوب‌های یک نسلِ سودازده را مشاهده کرد. راث که در اکثر رمان‌هایش میزانسن‌های تاریخی روایت‌های تاریخی را محور قرار می‌دهد و نگاهِ مرگ‌اندیش‌اش حاکم است در این رمان ظهور و سقوطِ یک نسلِ رویاپرداز را با محوریت شخصیتی مشهور به «سوئدی» به تصویر کشیده است. برخی معتقدند همین حالا هم اهدای جایزه‌ی نوبل به این نویسنده‌ که خودش را بازنشسته کرده خیلی دیر شده‌است. بریده‌ای از داستان: پریموس در اوایل سی‌سالگی به سر می‌برد. پدر دو فرزند و همسر استاد فلسفه‌ی جوانی بود که مدرک دکترا داشت و کولمن خودش چهار سال پیش او را استخدام کرده بود. در نیوانگلند و در شهری دانشگاهی مثل آتنا، که بیشتر حرفه‌ها و مشاغل برای ال. ال. بین مجهز شده‌اند، این مرد جوان شیک‌پوشِ خوش‌قیافه‌ی مومشکی قدبلند و باریک، با هیکل نرم و قبراق ورزش‌کاری‌اش، هر صبح با کت و شلوار صاف‌وصوف اتوکشیده‌ی خوش‌دوختش، کفش‌های مشکی براقش و پیراهن سفید آهارزده‌اش که با دقت و ظرافت نام اولش بر آن حک شده بود، در دفتر کارش پدیدار می‌شد. نوع پوشش سفارشی و خوش‌دوختِ تروتمیزش، نه‌تنها نشانه‌ی اعتمادبه‌نفس و اهمیت و احترام شخصی بود، بلکه نشان می‌داد از هرگونه بی‌نظمی و شلختگی و ولنگاری بیزار است. و همه‌ی این‌ها به‌خوبی نشان می‌داد که نلسون پریموس تشنه‌ی چیزی بیش از دفتری کاری در طبقه‌ی بالای فروشگاه تالبوت در آن‌سوی فضای سبز است...